Zloupotrebom Krivičnog zakonika država krši slobodu izražavanja
10/04/2020Evropski sud za ljudska prava produžio trajanje vanrednih mjera zbog pandemije virusa Covid 19
21/04/2020Odluka Suda u Strazburu: Crkva Svetog Đorđa protiv Crne Gore
Evropski sud za ljudska prava je 9.aprila objavio odluku u predmetu ,,Crkva Svetog Đorđa protiv Crne Gore”, u kojoj je predstavku zbog povrede prava na suđenje u razumnom roku odbacio kao očigledno neosnovanu.
Predstavku je podnijela crkva Svetog Đorđa u Podgorici, žaleći se na dužinu trajanja postupka po njenoj tužbi za utvrđenje prava svojine. Postupak je bio u nadležnosti Evropskog suda za ljudska prava 3 godine i 11 dana od ratifikacije EKLJP 3.3.2004, dok je prethodno postupak trajao 11 godina i 10 mjeseci i 18 dana. Dakle, parnični postupak je ukupno trajao 14 godina 10 mjeseci i 29 dana. Evropski sud je zaključio da je postupak bio posebno složen, jer se odnosio na pitanja nacionalizacije imovine 1959. i 1965. godine u bivšoj Jugoslaviji, zbog čega dužina postupka nije bila pretjerana.
Evropski sud je ovu predstavku razmatrao sa još nekoliko predstavki koje je podnijela Mitropolija Crnogorsko-primorska (MCP) u ime 12 manastira, zbog povrede prava na suđenje u razumnom roku (čl. 6 EKLJP), prava na djelotvoran pravni lijek (čl.13 EKLJP), zabranu diskriminacije (čl.14 EKLJP) i zaštitu imovine (član 1 Protokola 1 EKLJP). Sve predstavke su se odnosile na pitanja nacionalizacije imovine MCP u periodu od 1945. godine do 1990. godine i raspada bivše SFR Jugoslavije.
Evropski sud je odbacio sve predstavke MCP kao očigledno neosnovane, utvrdivši da je o istim činjeničnim i pravnim pitanjima odlučivao 2012. godine u predmetu Eparhija budimljansko-nikšićka i dr. protiv Crne Gore (predstavka br.26501/05). U tom predmetu Evropski sud se proglasio vremenski nenadležnim da odlučuje o pitanjima restitucije imovine vjerskim zajednicama jer je do faktičkog oduzimanja imovine došlo prije stupanja na snagu Konvencije u odnosu na Crnu Goru. Član 1 Protokola 1 Konvencije ne uvodi obavezu državama ugovornicama da vrate imovinu koja je na njih prenijeta prije ratifikovanja Konvencije, niti uvodi bilo kakvo ograničenje slobode država da odrede obim povraćaja imovine i odaberu uslove pod kojima će vratiti imovinska prava bivšim vlasnicima (odluka Eparhija budimljansko-nikšićka i dr. protiv Crne Gore, predstavka br.26501/05, 2012, stav 69).